Potrzebujesz porady prawnej?

Potrzebujesz porady prawnej?

Napisz - oddzwonimy!



Anna Marcinkowska - kancelaria adwokacka

Prawo rodzinne

 

Prawo rodzinne

Prawo rodzinne obejmuje zagadnienia o niekiedy bardzo dużym stopniu złożoności. Wynika to z faktu, że sędziowie orzekający w sprawach z zakresu prawa rodzinnego często muszą uwzględniać w swoich werdyktach także wartość dobra osób, które nie są stronami sporów, na przykład dzieci, które mogłyby ucierpieć w wyniki orzeczenia rozwodu.
 

Nasza kancelaria specjalizuje się w obsłudze spraw między innymi

  • o rozwód;
  • o separację;
  • o alimenty;
  • o podział majątku wspólnego;
  • o ustanowienie rozdzielności majątkowej;
  • o zmianę stanu władzy rodzicielskiej;
  • o ustalenie kontaktów z dzieckiem;
  • o zarząd nad majątkiem dziecka;
  • o ustalenie lub zaprzeczenie ojcostwa albo macierzyństwa

Obsługa prawna obejmuje udzielenie konsultacji, przygotowanie pism i wniosków procesowych, a także pełną obsługę i reprezentację klientów przed obliczem sądu.
W przypadku zagadnień z zakresu prawa rodzinnego staramy się działać szczególnie delikatnie, zdając sobie sprawę z tego, że w wielu przypadkach ustalenie spornych kwestii wymaga żmudnej pracy, natomiast wyniki spraw zawsze rzutują także na osoby trzecie. Z tego względu delikatność, dyskrecja i profesjonalizm są w tego rodzaju przypadkach niezwykle istotne.

 

Małżeństwo

 

Warunki zawarcia małżeństwa:

Osoby zamierzające zawrzeć małżeństwo są zobowiązane do złożenia kierownikowi urzędu stanu cywilnego, w którym ma dojść do zawarcia małżeństwa następujące dokumenty:

  • dokument tożsamości, skrócony odpis aktu urodzenia, dowód ustania lub unieważnienia małżeństwa, jeśli pozostawała poprzednio w związku małżeńskim
  • pisemne zapewnienie, ze nie wiedzą o okolicznościach wyłączających zawarcie małżeństwa
    zezwolenie na zawarcie małżeństwa, jeśli wymagają tego przepisy kodeksu cywilnego
  • pełnomocnictwo, w przypadku gdy złożenia oświadczenie o wstąpieniu w związek małżeński ma nastąpić przez pełnomocnika

 

Skutki cywilno-prawne zawarcia małżeństwa przed duchownym

Konkordat zawarty między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską umożliwia zawarcie małżeństwa przed duchownym, a czynność ta wywołuje skutki cywilnoprawne. Dotyczy to także innych związków wyznaniowych w Polsce.
Aby zawrzeć małżeństwo przed duchownym, należy dostarczyć mu, sporządzone przez kierownika urzędu stanu cywilnego zaświadczenie, stwierdzające brak okoliczności, które mogą wyłączać zawarcie małżeństwa. Zaświadczenie takie ważne jest 3 miesiące od daty wystawienia. Należy również spełnić łącznie wszystkie poniższe wymagania:

  • różnica płci- stan faktyczny w momencie zawierania małżeństwa
  • jednoczesna obecność nupturientów
  • zgodne oświadczenia nupturientów
  • udział duchownego
  • zaświadczenie kierownika urzędu stanu cywilnego

 

Podstawy unieważnienia małżeństwa

  • Wiek- nie może zawrzeć małżeństwa osoba, która nie ukończyła 18 lat. Jednakże, z ważnych powodów sąd opiekuńczy może zezwolić zawarcie małżeństwa kobiecie, która ukończyła 16 lat, a z okoliczności wynika, ze małżeństwo będzie zgodne z dobrem założonej rodziny.
    Unieważnienia małżeństwa ze względu na nieukończenie odpowiedniego wieku tj. osiemnastu lat przez mężczyznę oraz przez kobietę, która nie ukończyła lat 16 albo bez zezwolenie sądu opiekuńczego zawarła małżeństwo po ukończeniu lat szesnastu, ale przed ukończeniem lat osiemnastu, może nastąpić na żądanie każdego z małżonków.

    Wyjątki:

    a) mężczyzna nie może żądać unieważnienie małżeństwa z powodu braku przepisanego wieku, w sytuacji, gdy kobieta zaszła w ciążę.
    b) Nie można unieważnić małżeństwa, z powodu braku przepisanego wieku, jeśli małżonek przed wytoczeniem powództwa ten wiek osiągnął.

  • Ubezwłasnowolnienie całkowite- unieważnienia małżeństwa z powodu ubezwłasnowolnienia całkowitego może żądać każdy z małżonków, nie mniej jednak, jeżeli ubezwłasnowolnienie zostało uchylone, to nie można żądać unieważnienia małżeństwa
  • Choroba psychiczna albo niedorozwój umysłowy- nie może zawrzeć małżeństwa osoba dotknięta chorobą psychiczną albo niedorozwojem umysłowym. Niemniej jednak sąd może zezwolić na zawarcie małżeństwa takiej osobie, jeżeli choroba psychiczna lub niedorozwój umysłowy nie będzie zagrażać małżeństwu, ani zdrowiu przyszłego potomstwa oraz jeżeli osoba ta nie została ubezwłasnowolniona całkowicie. Unieważnić małżeństwo może każdy z małżonków
    Wyjątek: nie można unieważnić małżeństwa z powodu choroby psychicznej jednego z małżonków po ustaniu tej choroby
  • Bigamia- nie można zawrzeć małżeństwa osoba, która już pozostaje w związku małżeńskim. Unieważnienia małżeństwa z powodu bigamii, może żądać każdy kto ma w tym interes prawny. Oznacza to, że nie tylko małżonkowie, mogą żądać unieważnienia małżeństwa z powodu bigamii.
    Wyjątek: nie można żądać unieważnienia małżeństwa z powodu bigamii, jeżeli poprzednie małżeństwo ustało, zostało unieważnione, chyba, ze ustanie tego małżeństwa nastąpiło przez śmierć osoby, która zawarła ponownie małżeństwo pozostając w poprzednim związku małżeńskim.
  • Pokrewieństwo i powinowactwo– nie mogą zawrzeć małżeństwa osoby spokrewnione ze sobą w linii prostej, rodzeństwo, powinowaci w linii prostej. Wyjątek: z ważnych powodów sąd może zezwolić na zawarcie małżeństwa między powinowatymi.
    Unieważnienia małżeństwa z powodu pokrewieństwa może żądać każdy kto ma w tym interes prawny. Unieważnienia małżeństwa z powodu powinowactwa może żądać każdy z małżonków.
  • Powinowactwo- nie mogą zawrzeć ze sobą małżeństwa przysposobiony i przysposabiający. Unieważnienia może żądać każdy z małżonków. Jeżeli stosunek przysposobienia ustał pomiędzy małżonkami, to nie można unieważnić małżeństwa.
  • Wady oświadczenia woli- można unieważnić małżeństwo, jeżeli oświadczenie o wstąpieniu w związek małżeński zostało złożone:
    a) Przez osobę, która znajdowała się stanie wyłączającym świadome wyrażanie woli.
    b) Pod wpływem błędu co do tożsamości drugiej strony
    c) Pod wpływem bezprawnej groźby drugiej strony lub osób trzecich, jeżeli z okoliczności wynika, że składający oświadczenie mógł się obawiać, ze jemu samemu lub innej osobie grozi poważne niebezpieczeństwo osobiste. Unieważnienia może żądać osoba, która złożyła oświadczenie dotknięte wadą. Nie można, zaś żądać unieważnienia po upływie sześciu miesięcy od ustania stanu wyłączającego świadome wyrażenie woli, od wykrycia błędu lub ustania obawy wywołanej groźbą- a w każdym przypadku po upływie trzech lat od zawarcia małżeństwa.
  • Wadliwość pełnomocnictwa- mocodawca może żądać unieważnienia małżeństw, jeżeli sad nie zezwolił na złożenie oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński przez pełnomocnika albo jeżeli pełnomocnictwo było nieważne lub skutecznie odwołane. Niemniej jednak nie można żądać unieważnienia małżeństwa, jeśli małżonkowie podjęli wspólne pożycie.
    Nie można unieważnić małżeństwa po jego ustaniu. Wyjątki : pokrewieństwo i bigamia.

 

Pozew o rozwód

Pozew rozwodowy składa się w formie pisemnej od Sądu Okręgowego. Ten, po rozpatrzeniu sprawy, może albo rozwód zaakceptować, albo – w określonych przypadkach – odrzucić pozew rozwodowy. Wszystko jednak zaczyna się od prawidłowego przygotowania pozwu.

 

Ustalenie kompetencji sądu

Do rozstrzygania w sprawach o rozwód właściwe są Sądy Okręgowe. Co do zasady pozew należy wnieść do tego, który właściwy jest ze względu na ostatnie wspólne dla małżonków miejsce zamieszkania, pod warunkiem, że przynajmniej jedna osoba (powód lub pozwany) dalej tam mieszka. Jeśli tak nie jest, właściwy jest sąd, w którego kompetencji znajduje się adres pozwanego, a jeśli nie uda się tego ustalić – właściwy dla miejsca zamieszkania powoda. Pozew zaadresowany do złego sądu zostanie odrzucony z przyczyn proceduralnych.

 

Określenie stron


Pozew rozwodowy powinien, w miarę możliwości, zawierać następujące informacje odnośnie zarówno do pozwanego, jak i powoda: imię, nazwisko, wykonywany zawód oraz aktualny adres. Te dane powinny pozwolić na jednoznaczne zidentyfikowanie wskazanych osób i w przypadku trudności ustalenia np. miejsca zamieszkania małżonka lub jego zawodu, warto skonsultować się z adwokatem, który pomoże właściwie skonstruować pozew.

 

Wskazanie żądania pozwu

W przypadku pozwu rozwodowego najważniejszym elementem żądania jest żądanie ustalenia winy lub żądanie rezygnacji z orzekania o winie. Oznacza to, że sąd, analizując pozew, będzie musiał rozpatrzeć, która ze stron winna jest rozpadowi pożycia małżeńskiego lub z podejmowania takich ustaleń zrezygnować. Orzeczenie o winie, oprócz wymiaru społecznego pociągają za sobą określone skutki prawne w postaci powstawania po stronie małżonka wyłącznie winnego obowiązku alimentacyjnego wobec małżonka niewinnego. Taki obowiązek alimentacyjny w przypadku uznania wyłącznej winny rozpadu pożycia jest dożywotni !!! Wyjątkiem jest sytuacja w której małżonek niewinny zawrze nowe małżeństwo. Wtedy obowiązek alimentacyjny wobec niego wygasa.

 

Uzasadnienie pozwu


Uzasadnienie pozwu rozwodowego powinno wskazywać konkretny powód rozkładu pożycia małżeńskiego. Należy poprzeć to konkretnymi dowodami (zeznaniami świadków lub dokumentami), a także należy opisać sytuację majątkową małżonków i dzieci, w przypadku domagania się alimentów na ich rzecz.

 

Załączniki

Integralną częścią pozwu rozwodowego są załączniki, w tym akt małżeństwa, akty urodzenia wspólnych dzieci, zaświadczenia o zarobkach małżonków oraz odpis pozwu. Ponieważ skompletowanie dokumentów oraz sformułowanie pozwu są dosyć skomplikowane, warto przed wniesieniem pozwu skonsultować się z adwokatem w kwestii poprawności dokumentów lub ewentualnej reprezentacji.

 

Kiedy rozwód jest niedopuszczalny?

Sprawa rozwodowa może zakończyć się zasadniczo na trzy sposoby: może zostać nierozpatrzona, jeśli pojawią się braki formalne w pozwie, może zostać orzeczony rozwód, jeśli pozew jest odpowiednio umotywowany (z orzekaniem o winie lub bez), ale sąd może także nie orzec o rozwodzie. Tak zazwyczaj kończą się sprawy z powództwa źle przygotowanego lub takie, w których strony nie są w stanie umotywować swoich stanowisk wystarczająco dobrze.

 

Kiedy sąd nie orzeka rozwodu

Co do zasady sąd może nie orzec o rozwodzie w trzech sytuacjach:
z pozwem występuje małżonek winny rozkładowi więzi małżeńskich, a druga osoba nie wyraża zgody na rozwód, przy czym nieorzeczenie rozwodu nie może powodować naruszenia zasad współżycia społecznego;
rozwód byłby sprzeczny z zasadami współżycia społecznego;
udzielenie rozwodu mogłoby spowodować, że ucierpi dobro małoletnich dzieci.
Trzeci z przedstawionych powodów ma rangę najwyższą, ponieważ ochrona dóbr dzieci ma rangę zapisu konstytucyjnego, natomiast dóbr małżonków – nie. Wynika to także z przepisów szczególnych, które zawsze dobro dziecka stawiają ponad interes rodziców. Dobra dzieci są opisywane w sposób szczegółowy. Rodzice muszą dbać o jego prawidłowy rozwój, a jeśli rozwód miałby być temu przeszkodą, sąd nie może orzec o rozwodzie.

 

Orzeczenie o winie a obowiązek alimentacyjny wobec drugiego małżonka

Sąd orzekając rozwód, orzeka także, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia. Jednakże na zgodne żądanie małżonków sad zaniecha orzekanie o winie.
Kwestia winy rozpadu pożycia małżeńskiego wywołuje skutki prawne w postaci powstania po stronie małżonka uznanego za wyłacznie winnego obowiązku alimentacyjnego wobec małżonka niewinnego. Alimety sąd ustali w oparciu o możliwości finansowe I majątkowe małżonka wyłącznie winnego rozpadu pożycia oraz przy uwzględnieniu usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, jednak w tym przypaku nie występuje przesłanka niedostatku małżonka niewinnego. Proces taki jest jednak bardzo trudny długotrwały. Wiąże się z koniecznością przeprowadzenia wielu dowodów np. Z zeznań świadków czy z dokumentów. Istotą takiego sporu jest udowodnienie, że małżonek winny ponosi całkowitą odpowiedzialność za rozpad małżeństwa a tym samym, że drugi małżonek pozostaje bez żadnej winy.
Sąd może zasądzić alimenty na rzecz drugiego małżonka również w sytuacji kiedy Rozwiedziony małżonek, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego rozwiedzionego małżonka, dostarczanie środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.
Obowiązek alimentacyjny wygasa w razie zawarcia nowego małżeństwa przez małżonka uprawnionego do otrzymywania alimentów. Gdy zobowiązanym jest małżonek , który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu.

 

Obowiązek alimentacyjny między dwoma małżonkami

  • 1) Rozwiedziony małżonek, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego rozwiedzionego małżonka, dostarczanie środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego
  • 2) W przypadku, gdy jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą znaczne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sad może orzec na zadanie małżonka niewinnego, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspakajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, choćby ten się nie znajdował w niedostatku.
  • 3) Obowiązek alimentacyjny wygasa w razie zawarcia nowego małżeństwa przez małżonka uprawnionego do otrzymywania alimentów. Gdy zobowiązanym jest małżonek , który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu.

 

Rozwód a prawo do opieki nad dziećmi

Orzeczenie w sprawie rozwodowej nie ogranicza się jedynie do sądowego uznania rozpadu więzi małżeńskich. Sądy obecnie są zobligowane także do tego, aby równocześnie z pozwem rozwodowym wydać decyzję o opiece nad dziećmi. Jest to sprawa tym bardziej skomplikowana, że materiał w tej sprawie musi być gromadzony szczególnie wnikliwie.

 

Rozwód i nowe wychowanie

Niezależnie od sposobu rozwiązania problemów opieki nad dziećmi po rozwodzie, jest to zawsze nowa sytuacja, która każdorazowo musi zyskać aprobatę sądu. Nie ma możliwości orzekania rozwodów bez podejmowania decyzji o kształcie władzy rodzicielskiej, aczkolwiek w wielu przypadkach rodzice mogą wpływać na decyzję sądu poprzez przedstawienie odpowiednich dokumentów. Oczywiście wymaga to zgromadzenia dodatkowego materiału dowodowego, co nie jest łatwe, tym bardziej że sprawa często dotyczy dzieci, dla których sam rozwód rodziców jest już ciężkim doświadczeniem.

 

Kiedy oboje rodzice zachowają władzę rodzicielską?

Obecnie istnieje taka możliwość, aby sąd orzekający o rozwodzie w żaden sposób nie ograniczał wykonywania władzy rodzicielskiej byłym małżonkom. Aby jednak tak było, należy spełnić kilka warunków. Po pierwsze nie mogą zachodzić przesłanki przemawiające za ograniczeniem władzy rodzicielskiej, a po drugie, rodzice sami muszą wyjść z inicjatywą i złożyć do sądu projekt porozumienia wychowawczego.
Dokument taki powinien opisywać sposoby realizacji władzy rodzicielskiej przez oboje rodziców po rozwodzie. Szczegółowość tego rodzaju porozumienia nie jest zbyt duża – wystarczy zapewnić tylko podział obowiązków rodzicielskich w najbardziej istotnych kwestiach, przy czym można założyć, że rodzice pewne elementy porozumienia będą realizowali wspólnie mimo udzielonego im rozwodu (jest to nawet pożądane).
Porozumienie przedłożone przez rodziców musi zostać zaakceptowane przez sąd. Rodzice powinni uregulować kwestie takie jak pokrycie kosztów pobytu dziecka z każdym z rodziców, sposób i czas kontaktów, problematykę kontaktu z dziadkami z obojga stron, kontakty telefoniczne z rodzicami, wymianę informacji na temat postępów w nauce itd.

 

Jak przygotować porozumienie wychowawcze?

Mimo że w sieci znajdują się wzory porozumienia wychowawczego, są one najczęściej niedostosowane do sytuacji konkretnej rodziny. Z tego powodu dokument taki należy stworzyć wspólnie z adwokatem specjalizującym się w problematyce opieki nad dziećmi. Chodzi przede wszystkim o to, aby do minimum skrócić czas rozpatrywania pozwu rozwodowego, a dzieciom zapewnić korzystne warunki do wszechstronnego rozwoju.

 

Kiedy prawa rodzicielskie zostają ograniczone…


W niektórych przypadkach sąd już rozpatrując pozew rozwodowy jest zmuszony do podjęcia decyzji o odmiennym określeniu zakresu władzy rodzicielskiej dla obojga rodziców. Może to wynikać albo z niemożności dojścia małżonków do porozumienia w tej sprawie i przedstawienia wspólnego projektu porozumienia wychowawczego, albo z przyczyn leżących w naturze pozwu rozwodowego (jeśli powodem rozwodu jest np. niewłaściwy stosunek rodzica do dzieci).

Zanim sąd wyda rozstrzygnięcie w tej sprawie, konieczne jest gruntowne zbadania realnych warunków bytowych dzieci, wzajemnych relacji rodziców oraz każdego z nich z dziećmi. Na podstawie analizy zebranego materiału sąd musi orzec o sposobie i ograniczeniach w wykonywaniu władzy rodzicielskiej, jakie wprowadza każdemu z rodziców, przy czym istnieje możliwość, aby rodzic z ograniczoną władzą rodzicielską zachował prawo współuczestniczenia w podejmowaniu decyzji w kwestiach najwyższej wagi.

 

Odebranie praw rodzicielskich

W niektórych ze spraw rozwodowych pojawiają się przesłanki ustawowe, aby jednemu z rodziców (lub nawet obojgu) odebrać prawa rodzicielskie. Warto przy tym zaznaczyć, że wykonywanie władzy rodzicielskiej nie jest związane z prawem do kontaktów z dzieckiem. Na podstawie wyroku SN z dnia 16 czerwca 1958 r., IV CR 383/57 (RPE 1959, nr 4, s. 266) przyjmuje się, że sąd może w dowolny sposób w czasie rozprawy rozwodowej ustalić stosunki sprawowania władzy rodzicielskiej, ale nie może jednocześnie regulować kwestii kontaktów rodziców z dziećmi.

 

Nie tylko przy rozwodzie

Sposób wykonywania władzy rodzicielskiej może być uregulowany nie tylko w przypadku prowadzenia rozprawy rozwodowej, ale także po jej zakończeniu. W tym celu należy do sądu opiekuńczego wnieść odpowiedni wniosek (opisaliśmy procedurę na przykładzie wniosku o odebranie praw rodzicielskich w tym miejscu).

 

Adwokat w sprawach o opiekę nad dziećmi


W przypadku spraw mających rozstrzygać o sposobie i zakresie wykonywania władzy rodzicielskiej najważniejsze jest w każdym przypadku dobro dziecka. To właśnie ono wpływa na decyzje sądu, który a podstawie zgromadzonego materiału dowodowego musi uregulować na nowo stosunki między rodzicami i wspólnymi dziećmi.

 

Dzieci przeżywają rozwody

Dla dzieci sam rozwód rodziców jest często niezrozumiały, szczególnie jeśli wynika z przyczyn niezawinionych – te trudno jest dziecku przedstawić, inaczej niż przyczyny zawinione, które są łatwiejsze do zrozumienia na gruncie intuicji. W związku z tym sama sprawa rozwodowa jest dla dzieci dużym stresem i wiąże się z uczuciem niepewności co do dalszych stosunków z rodzicami. Ci ostatni również często nie tłumaczą właściwie dzieciom swojego postępowania, co prowadzi do jeszcze głębszego dyskomfortu, który narasta wraz z wydłużającym się procesem rozwodowym.

 

W trosce o dobro dziecka

Mimo iż zarówno pozew rozwodowy, jak i porozumienie wychowawcze czy składane już w odrębnych postępowaniach wnioski o uregulowanie sposobu i zakresu sprawowania władzy rodzicielskiej można napisać samodzielnie lub korzystając z zamieszczonych w sieci wzorów, zalecamy, aby w takiej sprawie skorzystać z pomocy profesjonalnego adwokata w trosce o dobro dziecka.
Wiele samodzielnie stworzonych pozwów jest pozostawianych bez rozpatrzenia ze względu na uchybienia formalne, co niekiedy może mieć wpływ na konieczność przeprowadzenia ponownego postępowania. W przypadku porozumienia wychowawczego nieumiejętność stworzenia takiego dokumentu albo przedłuża proces rozwodowy, albo nakłada na sąd konieczność odgórnej regulacji stosunków między rodzicami a dziećmi. W obu przypadkach problemów można uniknąć, jeśli wnioski będą przygotowane poprawnie, a obie strony będą w stanie właściwie umotywować swoje stanowiska.

 

Skomplikowane orzecznictwo

Sytuację ustalenia sposobu i zakresu wykonywania władzy rodzicielskiej dodatkowo komplikuje orzecznictwo, które najczęściej przyznaje większe prawa rodzicielskie temu z rodziców, przy którym mieszka dziecko. Jest to uzasadnione z przyczyn technicznych i ekonomicznych, jednak niekoniecznie jest to rozwiązanie dla dziecka najlepsze, podobnie jak nie w każdym przypadku, zgodnie z utartą opinią, matka będzie miała większe predyspozycje do opiekowania się wspólnymi dziećmi. Jest to kwestia złożona, którą można rozstrzygnąć tylko poprzez właściwe przygotowanie wniosków i dokumentów, co trudno zrobić samodzielnie, a jeszcze trudniej zrobić dobrze i bez narażania dziecka na niepotrzebny stres..

 

Pozew o separację

Separacja jest stanem uchylenia, aczkolwiek nieuchylenia w sposób całkowity i pełny zawartego małżeństwa. Może zostać wniesiona przez każdego z małżonków, ale bardzo często zdarza się, że sprawy o separację toczą się z inicjatywy zgodnej obojga małżonków.

 

Skutki prawne wniesienia pozwu o separację :

Żaden z małżonków pozostający w separacji nie może zawrzeć małżeństwa,
Małżonkowie są do wzajemnej pomocy, jeżeli wymagają tego względy słuszności
Obowiązek dostarczania środków na utrzymanie przez jednego małżonka pozostającego w separacji na rzecz drugiego. Obowiązek alimentacyjny.

 

Rozdzielność majątkowa

Po orzeczeniu separacji, dochodzi do rozdzielności majątkowej. Od tego momentu, każdy z małżonków pracuje na swój rachunek, a majątek wspólny sprzed separacji może ulec podziałowi w drodze umownej lub sądowej. Każdy z małżonków ma swój majątek osobisty i ma prawo zarządzać całym swoim majątkiem osobiście. Na wniosek jednego z małżonków, sad może dokonać podziału majątku, orzekając separację.

 

Ustalenie miejsca złożenia pozwu

W przypadku pozwów o separację sądem kompetentnym do rozpatrzenia sprawy jest Sąd Okręgowy właściwy dla miejsca zamieszkania wspólnego małżonków, a jeśli takiego brak, dla miejsca zamieszkania jednego z nich. Z punktu widzenia prawa rodzinnego w tym przypadku należy w pierwszej kolejności posługiwać się wspólnymi adresami zameldowania, a dopiero w drugiej kolejności adresami pobytu, a następnie adresami zameldowania lub pobytu małżonków (jeśli nie mieszkają razem).

 

Określenie stron

W przypadku pozwów o separację ważne jest precyzyjne określenie stron. Poza imionami i nazwiskami należy podać również nazwy wykonywanych zawodów oraz aktualne adresy, jeśli są one możliwe do ustalenia.

 

Żądania pozwu

Wraz z orzeczeniem separacji można złożyć żądania dotyczące niektórych innych kwestii. Przede wszystkim w tej części pozwu zawiera się także żądania przesłuchania świadków (podając ich imiona, nazwiska i adresy), żądania dotyczące ewentualnych alimentów lub ustalenia obowiązku wykonywania władzy rodzicielskiej.

 

Uzasadnienie

Uzasadnienie pozwu separacyjnego musi wyczerpująco opisywać przyczyny rozpadu pożycia małżeńskiego, ale także te powodu dokumentować. Dodatkowe informacje, jakie należy zawrzeć to dane dotyczące liczby, wieku i płci dzieci wspólnych, a także dane o sytuacji materialnej obojga małżonków.

 

Załączniki

Załącznikiem do pozwu o separację powinny być dokumenty, które zostały wymienione w uzasadnieniu jako potwierdzające przyczyny ustania więzi małżeńskiej, a także akty małżeństwa i urodzenia dzieci wspólnych i zaświadczenia o zarobkach obojga rodziców.

Do pozwu należy również załączyć odpis pozwu i odpisy załączników, które to dokumenty zostaną przekazane drugiej stronie. Oryginały pozostają w sądzie, są dołączane do akt sprawy.

 

Pozew o alimenty

Pozew o alimenty jest wbrew pozorom dość trudny do przygotowania, dlatego zaleca się, aby reprezentant powoda skorzystał w tym przypadku z pomocy adwokata specjalizującego się w sprawach z zakresu prawa rodzinnego, tym bardziej że wnioski niepoprawne pod względem formalnym będą odrzucane.

 

Właściwość sądów

Do rozpatrywania pozwów o alimenty właściwe są sądy rejonowe, przy czym powód (a właściwie reprezentant, jako że powodem jest dziecko nieposiadające zdolności do czynności prawnych) może wnieść wniosek według własnego uznania albo do sądu właściwego ze względu na miejsce zameldowania powoda, albo pozwanego, pod warunkiem, że ten jest rezydentem RP.

 

Wskazanie powoda i pozwanego

W przypadku pozwów o alimenty bardzo ważne jest właściwe wskazanie powoda. Jest nim zawsze dziecko, na rzecz którego mają być wykonywane świadczenia. Ponieważ jednak w takiej sytuacji powód nie posiada zdolności do czynności prawnych, z pozwem występuje reprezentant w osobie rodzica. Jeśli w pozwie nie znajdzie się właściwy zapis, sąd może pozew odrzucić.
Pozwanym jest jeden z rodziców, przy czym wskazać należy jego imię, nazwisko Pesel oraz aktualny adres, jeśli jest on możliwy do ustalenia.

 

Żądania pozwu

Podstawowym żądaniem pozwu jest ustalenie wysokości obowiązku alimentacyjnego w wymiarze miesięcznym. Należy także uściślić, od jakiego dnia obowiązek alimentacyjny ma zostać ustalony. Najczęściej przyjmuje się, że alimenty powinny być zapłacone do 10 dnia każdego miesiąca. Warto zażądać także nadania wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności. Dodatkowe wnioski, jakie może złożyć powód dotyczą przesłuchania świadków(należy podać ich imiona i nazwiska wraz z adresami) lub wniosek o zasądzenie od pozwanego pokrycia kosztów sądowych. Można w takim pozwie zamieścić wniosek o zabezpieczenie roszczenia. Jeżeli sąd przychyli się do takiego wniosku, to małoletni już na etapie postępowania sadowego będzie otrzymywał należne mu świadczenie. W praktyce takie postępowanie może trwać wiele miesięcy, wobec tego zawsze bym proponowała zadbać o zabezpieczenie alimentów.

 

Uzasadnienie

Uzasadnienie pozwu o alimenty składa się z dwóch części. W pierwszej należy zawrzeć informacje o stanie majątkowym powoda, uniemożliwiającym mu wypełnienie z przyczyn finansowych w sposób właściwy obowiązków rodzicielskich, natomiast drugą część uzasadnienia poświęca się dowodom, mającym świadczyć o tym, iż pozwany takie możliwości finansowe ma.

 

Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do płacenia alimentów

Kodeks rodzinny stanowi wprost, że stan majątkowy zobowiązanego do płacenia alimentów zależy od jego możliwości majątkowych czyli od jego stanu posiadania oraz od możliwości zarobkowych. Możliwości zarobkowe nie dotyczą tylko jego realnych zarobków, ale również dochodów jakie zobowiązany do płacenia alimentów mógłby osiągnąć przy uwzględnieniu jego wieku, wykształcenia, oraz przy dołożeniu należytej staranności. Jeśli zobowiązany jest bezrobotny z własnej woli lub wykonuje pracę poniżej swoich kwalifikacji to nie stanowi to przeszkody w zasądzeniu alimentów odpowiadających usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego.

 

Usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentów


Usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentów nie są określone wprost w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym i zawsze są indywidualne. Zależą od takich czynników jak wiek, stan zdrowia,hobby,pozycja społeczna. Wyliczając wysokość alimentów bierze się pod uwagę min. wydatki środki utrzymania takie jak jedzenie, ubranie, edukację, wakacje, koszty mieszkania, lekarstwa.

 

Ważne uwagi

Pozew o alimenty może dotyczyć nie tylko sytuacji bieżącej, ale także okresu do trzech lat wstecz, przy czym oczywiście poprzedzający złożenie pozwu okres musi być wskazany w jego treści, a przedstawione dowody muszą się do niego wyraźne odnosić. Wniosek o podział majątku wspólnego.

 

Małżeńskie ustroje majątkowe

 

Wspólność majątkowa / Wniosek o podział majątku wspólnego

Co do zasady małżonków obowiązuje zasada wspólności majątkowej. Z chwilą zawarcia małżeństwa powstają trzy masy majątkowe. Są to majątki osobiste każdego z małżonków oraz majątek wspólny ( obejmuje przedmioty nabyte przez obydwoje małżonków lub jednego z nich w czasie trwania małżeństwa). Do majątku wspólnego należą: wynagrodzenie za pracę i inne dochody otrzymane z tytułu działalności zarobkowej; dochody z majątku wspólnego oraz dochody z majątku osobistego każdego z małżonków; środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków. Wspólnego majątku nie można podzielić bez orzeczenia o rozwodzie lub separacji. Poza tymi dwoma sytuacjami wniosek o podział majątku wspólnego można złożyć jeszcze w trzech innych, rzadko pojawiających się przypadkach. 

 

Gdzie skierować wniosek?


Sądem właściwym do rozstrzygania w sprawach o podział majątku jest sąd rejonowy kompetentny ze względu na lokalizacje majątku, a jeśli wspólność majątkowa ustała w związku ze śmiercią małżonka – do sądu spadku. Warto w tym miejscu nadmienić, że złożenie wniosku wiąże się z koniecznością pokrycia opłaty w kwocie 1000 złotych, o ile wniosek nie zawiera zgodnego projektu podziału majątku – w takiej sytuacji kwota zostaje obniżona do 300 złotych.

 

Wartość podzielonego majątku

Co do zasady majątek wspólny dzieli się na połowy, jednak w wielu przypadkach sąd modyfikuje ten podział, uwzględniając realny wkład obojga małżonków w budowanie owego majątku. Dokonując podziału sąd może kierować się także dobrem małoletnich dzieci, zatem jeśli dziećmi opiekuje się matka we wspólnym mieszkaniu, prawdopodobnie jej zostanie przyznane prawo własności w stosunku do nieruchomości.

 

Co udowadniać, czego nie?

W przypadku wniosku zgodnego najczęściej wystarczy do niego dołączyć odpis z księgi wieczystej, natomiast co do ruchomości z reguły nie wymaga się przedstawiania dowodów własności, choć w przypadku ruchomości o znacznej wartości można to zrobić. Jeśli wniosek o podział majątku nie jest wnioskiem zgodnym, sąd we własnym zakresie ustali skład i wartość majątku.

 

Trudne wnioski

Wniosek o podział majątku wspólnego jest jednym z najtrudniejszych w obrębie prawa rodzinnego, co wynika z faktu, że ustawodawca pozostawił wiele swobody w formułowaniu tego rodzaju dokumentów. Z tego względu zaleca się skorzystanie z pomocy adwokata, który profesjonalnie skompletuje i przygotuje taki wniosek. Wniosek o podział majątku z powodu rozwodu można zawrzeć w pozwie rozwodowym. Warunek jest w tym przypadku następujący: rozpatrzenie dodatkowego wniosku nie może nadmiernie przedłużać postępowania rozwodowego.

 

Wniosek o ustalenie rozdzielności majątkowej

Co do zasady majątek małżonków jest ich dobrem wspólnym, jednak można ze wspólności majątkowej zrezygnować na kilka sposobów. Najczęściej dochodzi do tego w formie zgodnego akty notarialnego, jednak niekiedy nie jest to możliwe. Wówczas sprawą może zająć się sąd.

 

Dokąd złożyć wniosek

Wniosek o ustalenie rozdzielności majątkowej składa się do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania małżonków, w dalszej kolejności miejsce zamieszkania pozwanego, a ostatecznie ze względu na miejsce zamieszkania powoda. Wniosek o ustalenie rozdzielności majątkowej może złożyć każdy z małżonków, a w sprawach szczególnych może z takim wnioskiem wystąpić także prokurator.

 

Wniosek

Podstawowym żądaniem wniosku jest żądanie ustalenia rozdzielności majątkowej. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że nie jest to tożsame z podziałem majątku wspólnego. Bardzo często do wniosku podstawowego załącza się wnioski poboczne, w tym o wezwanie świadków lub zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania. Wszystkie te wnioski, jeśli będą poprawnie zdefiniowane pod względem formalnym, zostaną rozpatrzone przez sąd w ramach tego samego postępowania.

 

Uzasadnienie

Wniosek o ustalenie rozdzielności majątkowej musi przede wszystkim zawierać dowód odmiennego stanu faktycznego, a więc istnienia wspólności majątkowej. Ponadto należy przedstawić argumenty dowodzące, iż ustalenie rozdzielności majątkowej jest konieczne ze względu na dobro powoda. Dzieje się tak, jeśli wkład w budowanie wspólnego majątku jest bardzo nierównomierny lub jeśli pozwany dopuszcza się trwonienia wspólnego majątku (albo jedno i drugie). Każde z takich twierdzeń należy odpowiednio umotywować (dokumentami, zeznaniami świadków itd.).

 

Ciąg dalszy

Po ustaleniu rozdzielności majątkowej należy we właściwym sądzie złożyć wniosek o podział wspólnego majątku. Dopóki ten drugi wniosek nie zostanie rozpatrzony, małżonkowie nie mogą dysponować własną częścią majątku, ponieważ de iure nie jest znane jeszcze prawo własności poszczególnych elementów majątku nadane przez sąd.

 

Majątek osobisty małżonka

Do majątku osobistego każdego z małżonków należą wszystkie składniki wymienione w art. 33 KriO. Jest to katalog zamknięty w skład którego wchodzi :
a) przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej. Na przykład: maszyny rolnicze nabyte przed zawarciem małżeństwa przez małżonka lub mieszkanie
b) przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił. Na przykład: odziedziczenie domu lub mieszkania
c) prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisów. Na przykład- udziały w spółce osobowej
d) przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków – Np. kosmetyki, biżuteria (pod warunkiem, że nie została zakupiona w celu zabezpieczenia finansowego)
e) prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie. Na przykład prawo do zdrowia lub do dobrego imienia
f) przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę: nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość – na przykład- odszkodowanie pieniężne z tytułu ubezpieczenia OC
g) wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków – np. niepobrane wynagrodzenia za pracę
h) przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków – na przykład- wygrana w konkursie, niemniej jednak nie obejmuje to wygrany w Lotto, czy otrzymania premii z zakładu pracy
i) prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy
j) przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

 

Jak przygotować wniosek o pozbawienie władzy rodzicielskiej?

Wniosek o pozbawienie władzy rodzicielskiej jest trudny do przygotowania, a samo postępowanie także nie należy do prostych, stąd też, a także ze względu na dobro dzieci, warto rozważyć możliwość skorzystania z pomocy adwokata, dzięki czemu sąd będzie w stanie szybciej wydać decyzję.

 

Kiedy można złożyć taki wniosek?

Pozbawienie władzy rodzicielskiej jest tylko jedną z możliwych sankcji, w dodatku najostrzejszą. Z tego powodu, aby skutecznie złożyć wniosek, należy wcześniej wyczerpać inne możliwości usankcjonowania władzy rodzica nad dzieckiem, w tym zawieszenie władzy rodzicielskiej lub jej ograniczenie albo wtedy, kiedy z powodu drastycznych okoliczności konkretnej sprawy niecelowe jest odwoływanie się do środków łagodniejszych.

 

Strony pozwu

W przypadku wniosków o pozbawienie władzy rodzicielskiej stronami są oboje rodzice: powód i pozwany. Dziecko stroną nie jest, albowiem władza rodzicielska jest nadana rodzicom i to im może ona zostać odebrana. Wniosek złożony przez rodzica jest rozpatrywany w postępowaniu nieprocesowym. Co więcej – każdy, kto zna powody, dla których tego rodzaju postępowanie powinno zostać wszczęte, także bez wniosku rodzica, zobowiązany jest do powiadomienia sądu opiekuńczego.

 

Możliwe uzasadnienia

Wniosek o pozbawienie władzy rodzicielskiej, podobnie jak każdy pozew, musi być uzasadniony. Przyczynami odebrania władzy rodzicielskiej przez sąd jednemu (lub obojgu) rodziców mogą być pijaństwo, marnotrawstwo, rozwiązły tryb życia lub uchylanie się od spełnienia obowiązku alimentacyjnego. Co ważne, aby zastosować najostrzejszą formę restrykcji władzy rodzicielskiej, naruszenia obowiązków rodzicielskich muszą mieć charakter rażący, a zatem zwykle nie może podstawy stanowić zdarzenie incydentalne, odosobnione, chyba że ma ono charakter celowego, przemyślanego działania sprowadzającego na dziecko duże niebezpieczeństwo.

 

Przywrócenie władzy rodzicielskiej

Rodzic pozbawiony władzy rodzicielskiej wyrokiem sądu może zwrócić się do sądu opiekuńczego z wnioskiem o jej przywrócenie. Podstawą do pozytywnego rozpatrzenia wniosku musi być zawsze trwała eliminacja przyczyn, które spowodowały ustanie władzy rodzicielskiej, a wniosek zostanie rozpatrzony pozytywnie tylko wtedy, kiedy będzie to uzasadnione ze względu na dobro dziecka.

 

Uregulowanie kontaktów z dzieckiem

Sąd jest instytucją, która może interweniować, jeśli rodzice z różnych powodów nie są w stanie wspólnie dojść do porozumienia w kwestii uregulowania kontaktów z dzieckiem. W tego rodzaju postępowaniu nie ma stron, a jedynie wnioskodawca i uczestnik postępowania, jest to więc postępowanie nieprocesowe.

 

Pozorna prostota wniosku

Uregulowanie kontaktów z dzieckiem jest kwestią trudną na gruncie prawa rodzinnego. Wprawdzie sądy rejonowe posiadają właściwe kompetencje, jednak każda taka regulacja niesie ze sobą ryzyko negatywnego wpływu na stosunki między dzieckiem a rodzicami.

 

Jak powinien wyglądać wniosek

Wniosek o uregulowanie kontaktów z dzieckiem powinien zawierać wiążącą sugestię co do sposobu ich uregulowania. Może to obejmować różne formy kontaktu, w tym spędzanie czasu z dzieckiem w obecności drugiego rodzica, zabieranie dziecka poza miejsce stałego zamieszkania, przy czym w obu tych przypadkach należy określić, kto będzie pokrywał koszty związane z transportem dziecka oraz daty i godziny, w których będzie dochodziło do kontaktów z dzieckiem, przy czym mogą one być opisane w różny sposób: jako dni tygodnia (np. wtorek i czwartek), konkretne daty (26. grudnia i drugi dzień Świąt Wielkanocnych) albo zakresy czasu (w okresie od 1 do 15 lipca, od godziny 12 w sobotę do godziny 16 w niedzielę w każdym drugim tygodniu miesiąca).
Nie istnieją ograniczenia co do długości okresów kontaktu ani godzin granicznych, natomiast konieczne jest precyzyjne ich określenie we wniosku.

 

Uzasadnienie

Podstawowym elementem uzasadnienia musi być opis powodu, dla którego wnioskodawca domaga się uregulowania kontaktów z dzieckiem na drodze sądowej. Musi więc znaleźć się tutaj między innymi zapis o niemożności podjęcia zgodnej decyzji przez obojga małżonków.

 

Majątek dziecka

Wniosek o dokonanie czynności przekraczającej zwykły zarząd majątkiem dziecka.
Co do zasady rodzice mogą w pewnym zakresie dysponować majątkiem dziecka, o ile czynności przez nich podejmowane nie przekraczają tak zwanego zwykłego zarządu. Zarząd ten nie obejmuje jednak zarobku dziecka ani przedmiotów oddanych mu do swobodnego użytku, nawet jeśli w grę wchodzą przedmioty wartościowe i wysokie zarobki.

 

Zarząd zwykły i przekraczający jego granice

Rozróżnienie między zarządem zwykłym i przekroczeniem granicy zarządu zwykłego jest trudne, gdyż jest ona nieostra i może zależeć między innymi od wartości przedmiotu majątkowego, którego zarząd dotyczy, wartości majątku dziecka lub ich stosunku.
Przekroczeniem granicy zwykłego zarządu są co do zasady czynności polegające na zaciąganiu w imieniu małoletniego znacznych zobowiązań finansowych, zrzeczenie się w jego imieniu prawa do dziedziczenia, odpłatne nabycie składnika majątku o znacznej wartości lub podejmowanie czynności prawnych na przykład w związku z zarządem spadkiem.

 

Jak skonstruować wniosek?

Wniosek o zezwolenie na dokonanie czynności przekraczającej zwykły zarząd majątkiem dziecka musi zostać skierowany do sądu opiekuńczego, a decyzja sądu nie ma charakteru nakazowego, to jest nie zobowiązuje rodziców do podjęcia danej czynności, ale zapewnia im możliwość jej podejmowania z pełną mocą prawną.
Każdy wniosek musi zawierać wskazanie konkretnej czynności, na której wykonanie sąd może wyrazić zgodę, uzasadnienie, dlaczego wykonanie tej czynności jest niezbędne dla dobra dziecka w chwili jej podjęcia lub przewidywalnej przyszłości, a także może zawierać dodatkowe zapisy o świadczeniach wzajemnych i ich skutkach. Oznacza to, że jeśli rodzice proszą o zgodę na zrzeczenie się spadku w imieniu dziecka w zamian za konkretne świadczenia pieniężne na jego rzecz, powinni co do zasady przedstawić sposób zarządzania uzyskanym majątkiem.

 

Samodzielne wnioskowanie jest trudne

Wniosek o zgodę na przekroczenie granicy zwykłego zarządu jest skomplikowany pod względem formalnym, dlatego rodzice, którzy chcą takowy złożyć, powinni wcześniej skonsultować się z adwokatem, który doradzi, w jaki sposób wniosek należy przygotować i uzasadnić.

 

Wniosek o ustalenie ojcostwa

Jeśli nie można ustalić ojcostwa na zasadzie domniemania ojcostwa męża matki lub nie nastąpiło uznanie dziecka, wówczas sąd może, na wniosek zainteresowanego, przeprowadzić procedurę sądowego ustalenia ojcostwa.

 

Określenie sądu i stron

Pozew o ustalenie ojcostwa może złożyć dziecko lub jego matka (wówczas powództwo wytaczane jest przeciwko domniemanemu ojcu) lub domniemany ojciec (przeciwko dziecku i matce lub dziecku, jeśli matka nie żyje).
W pierwszej kolejności pozew składa się w sądzie rejonowym właściwym ze względu na zameldowanie pozwanego, a jeśli jest to niemożliwe, do sądu właściwego ze względu na adres zameldowania powoda. Dodatkowa dwa warunki formalnej poprawności wniosku to fakt, że dziecko musi przyjść na świat żywe (w przeciwnym razie nie może być przecież stroną procesu), a do obcowania musiało dojść między 300 a 180 dniem przed narodzinami dziecka.

 

Pułapka żądań

W treści pozwu nie może znaleźć się określenie, że „pozwany jest ojcem dziecka” (jeśli pozwanym jest domniemany ojciec), ponieważ jest to błąd logiczny powodujący niemożność rozpatrzenia sprawy. Prawidłowo sformułowany wniosek musi precyzować żądanie ustalenia ojcostwa ze wskazaniem domniemanego ojca dziecka.
Precyzyjne sformułowanie wniosku wymaga dobrej znajomości prawa rodzinnego, a w szczególności spraw z zakresu ustalania ojcostwa, dlatego najlepiej poprosić o wsparcie adwokata, który się w tego rodzaju sprawach specjalizuje.

 

Dodatkowe wnioski

Do pozwu o ustalenie ojcostwa dołącza się z reguły również inne wnioski. Część z nich ma naturę ekonomiczną (pokrycie kosztów utrzymania dziecka i matki w okresie połogu, zasądzenie alimentów, pokrycie szczególnych strat majątkowych, zabezpieczenie powództwa itd.). Ważnym wnioskiem dodatkowym jest także wniosek o nadanie nazwiska ojca dziecko, przy czym w przypadku dzieci starszych niż 13 lat, muszą one również wyrazić taką wolę.

 

Uzasadnienie


Do podstawowych elementów uzasadnienia należy zaliczyć listę dowodów, które popierają tezę o ojcostwie domniemanego ojca, w tym wyniki badań lekarskich, dowody z dokumentów czy zeznania świadków.

42 684 72 61
505 153 759

kancelaria@adwokat-marcinkowska.pl

Anna Marcinkowska

Kancelaria adwokacka

ul. Piotrowska 270
Piętro XIII
90-361 Łódź

Godziny otwarcia:
pn, śr, czw: 10.00 - 19.00
wt, pt - 10.00 - 16.00
sob - nieczynne